Isa got,
«Erd û ezman wê bibihûrin, lê peyvên min tu caran nabihûrin.»
Încîl (Mizgînî)
- Cihûda Xwe Dadileqîne
- 1
- Çaxê bû sibe hemû serekên kahînan û rihspiyên gel ji bo ku Îsa bikujin bi hev şêwirîn.
- 2
- Ew girêdan, birin û dan destê Pîlatosê walî.
- 3
- Hingê Cihûdayê ku Îsa dabû dest, gava dît ku çi biryar li ser wî hat dayîn, li kirina xwe poşman bû û sî zîv li serekên kahînan û rihspiyan zivirandin û got:
- 4
- «Min guneh kir. Ez bûm sedemê xwîna bêsûc.» Wan lê vegerand û gotin: «Me çi ji vê ye? Tu bifikire.»
- 5
- Cihûda zîv avêtin nav Perestgehê û derket. Ew çû û wî xwe daleqand.
- 6
- Serekên kahînan zîv hildan û gotin: «Nabe ku em van peran bixin xezîna Perestgehê, çimkî perên xwînê ne.»
- 7
- Bi hev şêwirîn û ji bo veşartina biyaniyan Zeviya Cerçêker kirrîn.
- 8
- Loma ji wê zeviyê re heta îro jî Zeviya Xwînê tê gotin.
- 9
- Hingê ew peyva ku bi devê Yêremya* pêxember hatibû gotin hat cih: «Wan sî zîv* girtin, bi wî bihayê ku hinekan ji zaryên Îsraêl ji bo wî vebirrîbûn
- 10
- û wan pê Zeviya Cerçêker kirrî, wek ku Xudan li min emir kiribû.»[a]
- Îsa li ber Pîlatosê Walî
- 11
- Îsa li ber walî rawesta û wî jê pirsî: «Ma tu padîşahê Cihûyan î?» Îsa lê vegerand û got: «Erê, wek ku te got.»
- 12
- Çaxê ku ew ji aliyê serekên kahînan û rihspiyan ve hat sûcdarkirin, wî tu bersîv neda.
- 13
- Hingê Pîlatos jê pirsî: «Ma tu nabihîzî ku ew li hember te çiqas şahidiyê dikin?»
- 14
- Îsa bersîv neda û peyvek jî negot, wusa ku walî gelek şaş ma.
- Îsa Cezayê Mirinê Distîne
- 15
- Adeta walî bû ku di cejnê de girtiyekî ku xelkê dixwest berde.
- 16
- Wê demê bi navê Barabas girtiyekî navdar hebû.
- 17
- Gava ku elalet civiya Pîlatos ji wan pirsî: «Hûn dixwazin ez kîjanî ji bo we berdim? Barabas an Îsayê ku jê re dibêjin Mesîh?»
- 18
- Çimkî wî dizanibû ku wan Îsa ji çavnebarî girtiye û dane destê wî.
- 19
- Çaxê Pîlatos li ser kursiyê dîwanê rûniştibû, jina wî jê re ev xeber şand: «Nebe ku tu tiştekî bi wî mirovê rast bikî, çimkî îşev di xewna xwe de min ji rûyê wî gelek tengahî dît.»
- 20
- Lê serekên kahînan û rihspiyan elalet qanî kirin ku bixwazin Barabas bê berdan û Îsa bê kuştin.
- 21
- Walî ji wan pirsî: «Ji herduyan hûn dixwazin ku ez kîjanî ji bo we berdim?» Wan jî got: «Barabas!»
- 22
- Pîlatos got: «Nexwe ez bi Îsayê ku jê re dibêjin Mesîh çi bikim?» Hemûyan bersîv da: «Bila bê xaçkirin!»
- 23
- Pîlatos pirsî: «Wî çi xerabî kiriye?» Lê ew hê bêtir qîriyan: «Bila bê xaçkirin!»
- 24
- Gava Pîlatos dît ku tiştek ji destê wî nayê, lê hê bêtir hengame çêbibe, wî av hilda, li ber elaletê destê xwe şuşt û got: «Ez ji xwîna vî mirovî bêrî me. Ev karê we ye.»
- 25
- Hemû xelkê bersîv da: «Bila xwîna wî di stûyê me û zarokên me de be!»
- 26
- Hingê wî Barabas ji bo wan berda, Îsa da ber qamçiyan û da destê wan, da ku bê xaçkirin.
- Leşker Tinazên Xwe bi Îsa Dikin
- 27
- Hingê leşkerên walî Îsa birin qesrê û hemû tabûra* leşkeran li ser serê wî civandin.
- 28
- Wan ew tazî kir û xiftanekî sor li wî kirin.
- 29
- Tacek ji stiriyan honandin û dan serê wî. Çîtikek kirin destê wî yê rastê, li ber wî çûn ser çokan, tinazên xwe pê kirin û gotin: «Bijî padîşahê Cihûyan!»
- 30
- Tif kirinê, çîtik ji dest standin û li serê wî xistin.
- 31
- Piştî ku tinazên xwe pê kirin, xiftan hilanîn û cilên wî lê kirin. Piştre ew birin ku wî xaç bikin.
- Xaçkirina Îsa
- 32
- Gava ku derketin derve, wan yekî Kûrênî dît ku navê wî Şimûn bû, wan bi zorê xaça Îsa bi wî dan hilgirtin.
- 33
- Çaxê ew hatin wî cihê ku jê re ‹Golgota› digotin – ku tê mana «Qoqê Serî» –
- 34
- wan li wir şerab û zirav tevlihevkirî danê. Lê dema ku Îsa tam kir, nexwest vexwe.
- 35
- Piştî ku wan ew xaç kir, wan cilên wî bi pişk li xwe leva* kirin.
- 36
- Û li wir rûniştin û çavdêriya wî kirin.
- 37
- Nivîsa sûcdarkirinê raserî serê wî danîn: EV ÎSAYÊ PADÎŞAHÊ CIHÛYAN E.
- 38
- Hingê du rêbir jî bi wî re hatin xaçkirin; yek li milê wî yê rastê, yê din li milê wî yê çepê.
- 39
- Yên ku di wir re derbas dibûn, serê xwe dihejandin, Îsa şermezar dikirin
- 40
- û digotin: «Ka teyê Perestgeh hilweşanda û di sê rojan de ava bikira! Eger tu Kurê Xwedê bî, ji xaçê were xwarê û xwe xilas bike!»
- 41
- Bi vî awayî serekên kahînan, Şerîetzan û rihspiyan jî tinazên xwe pê dikir û digotin:
- 42
- «Yên din xilas kirin, lê nikare xwe xilas bike! Ew Padîşahê Îsraêlê ye! Ka bila niha ji xaçê bê xwarê, emê baweriyê bi wî bînin.
- 43
- Ew xwe dispêre Xwedê. Eger Xwedê ji wî hez bike, bila niha wî xilas bike. Çimkî wî got: ‹Ez Kurê Xwedê me.›»
- 44
- Rêbirên ku bi wî re hatibûn xaçkirin jî bi vî awayî ew şermezar kirin.
- Mirina Îsa
- 45
- Piştî nîvro saet ji diwanzdehan heta saet sisiyan tarî ket ser seranserê welêt.
- 46
- Saet li dora sisiyan Îsa bi dengekî bilind qîriya: «Elî, Elî, lama sabaxtanî?» ku tê maneya: «Xwedayê min, Xwedayê min, te çima ez berdam?»[b]
- 47
- Gava hin ji yên ku li wir rawesta bûn ev bihîstin, gotin: «Ew gazî Êlyas* dike.»
- 48
- Di cih de yek ji wan bezî û avgirek* hilda. Wî ew bi sihikê tije kir, bi serê çîtikekê ve danî û dirêjî Îsa kir ku vexwe.
- 49
- Yên din jî gotin: «Ka bihêle, em bibînin ma Êlyas wê bê ku wî xilas bike.»
- 50
- Îsa careke din bi dengekî bilind qîriya û ruhê xwe da.
- 51
- Di wê gavê de perda Perestgehê ji serî heta binî çiriya û bû du perçe. Erd hejiya û lat qelişîn.
- 52
- Gor vebûn û gelek kesên pîroz ên ku miribûn, rabûn.
- 53
- Ew ji goran derketin û piştî rabûna Îsa çûn Bajarê* Pîroz û ji aliyê gelekan ve hatin dîtin.
- 54
- Gava sersed* û yên ku bi wî re çavdêriya Îsa dikirin erdhejîn û tiştên bûyî dîtin, ji tirsa bizdiyan û gotin: «Bi rastî jî, ev Kurê Xwedê bû!»
- 55
- Gelek jin li wir bûn û ji dûr ve temaşe dikirin. Ew ji Celîlê li pey Îsa hatibûn û ji wî re xizmet kiribûn.
- 56
- Meryema* Mejdelanî, Meryema* diya Aqûb û Ûsiv û diya kurên Zebedî di nav wan de bûn.
- Veşartina Îsa
- 57
- Gava ku bû êvar, mirovekî dewlemend ê ji Arîmetyayê hat. Navê wî Ûsiv bû û ew bi xwe jî şagirtê Îsa bû.
- 58
- Çû ba Pîlatos û cesedê Îsa jê xwest. Pîlatos jî emir kir ku bidin wî.
- 59
- Ûsiv cesed hilanî, bi cawekî paqij ê keten pêça
- 60
- û ew di gora xwe ya nû de ya ku di latê de kolabû veşart. Wî kevirekî mezin gêr kir ber devê gorê û çû.
- 61
- Meryema Mejdelanî û Meryema din li pêşberî gorê rûniştibûn.
- Nobedarên Gorê
- 62
- Dotira rojê – rojekê piştî roja* Amadekirinê – serekên kahînan û Fêrisî çûn ba Pîlatos û gotin:
- 63
- «Ezbenî, di bîra me de ye hê ku ewê xapînok dijiya, gotibû: ‹Piştî sê rojan ezê rabim.›
- 64
- Ji bo vê yekê emir bide, da ku gor heta sê rojan bê parastin. An na, şagirtên wî dikarin bên cesedê wî bidizin û ji gel re bêjin ku ew ji nav miriyan rabûye. Hingê xapandina dawîn wê ji ya pêşî xerabtir be.»
- 65
- Pîlatos got: «Nobedarên di emrê we de hene. Herin û hûn çawa dizanin, wusa gorê biparêzin.»
- 66
- Ew jî çûn gor parastin, kevir mor kirin û nobedar danîn ber.
