Isa got,
«Erd û ezman wê bibihûrin, lê peyvên min tu caran nabihûrin.»

Isa bersîv da û got:
«... Ez ji bo vê yekê ji dayik bûme û ji bo vê yekê hatime dinyayê,
da ku ez ji rastiyê re şahidiyê bikim.
Her kesê ku ji aliyê rastiyê be, guhê xwe dide dengê min.»

Încîl (Mizgînî)
Gava ji Sawil reviyabû şikevtê. 
1
Li min were rehmê ey Xwedê, li min were rehmê,
Çimkî min xwe avêt te;
Heta ku bela derbas bin,
Ezê xwe bavêjim bin siya bazkê te.
2
Ez bangî Xwedê, Yê Herî Berz dikim,
Ew Xwedê ku, her tiştî ji bo min dike.
3
Wê ji ezmanan bişîne û min azad ke,
Yên ku dixwazin min daqurtînin şermî ke,
Wê kerem û dilovaniya xwe bişîne.
4
Canê min di nav şêran de ye,
Di nav zilamên ku dişewitînin de ez radizêm,
Diranên wan wek rim û wek tîr in,
Zimanê wan şûrê tûj.
5
Ey Xwedê, li ser ezmanan bilind be,
Bila berziya te li ser tevahiya erdê be!
6
Tor avêtin gavên min,
Pelişî canê min;
Li pêş min çal vedan,
Ew bi xwe ketinê.
7
Dilê min bêleq e, ey Xwedê, dilê min bêleq e,
Ezê lavij û îlahiyan bêjim.
8
Hişyar be ey canê min, hişyar be,
Hişyar be ey ribab, ey çeng,
Ezê, seherê hişyar kim!
9
Di nav miletan de ez spasî bidim te, ey Xudan,
Di nav netewan de ji te re lavijan bêjim.
10
Çimkî kerema te heta ezmanan,
Rastiya te mezin e bi qasî asîmanan.
11
Ey Xwedê, bilind bibe li ser ezmanan,
Bila berziya te li ser tevahiya erdê be.